ریاضی

از وقتی‌که به‌ یاد دارم استدلال منطقی بخشی از کاراکتر من بود، بنابراین درک مفاهیم ریاضی برایم کار دشواری نبود. مادر و پدرم عادتی که داشتن این بود که در تابستان‌ها، ما رو در کلاس ریاضی سال بعد ثبت‌نام می‌کردن. جو کلاس‌ها رو دوست داشتم، به‌نظرم یادگیری حس جالبی داشت. مخصوصا که مطالبی بود که در لحظه به آن‌ها نیاز نداشتم و چون ارزشیابی‌ای وجود نداشت، ذهنم با آغوش باز اون مطالب را دریافت می‌کرد و من خیلی زود شیفته‌ی ریاضی شدم. البته اساتیدی که در آن کلاس‌ها داشتم نقش بسیار پررنگی داشتند. از دوران دبیرستان، تقریبا مصمم بودم که در دانشگاه رشته‌ی ریاضی محض بخوانم وحتی دانشگاه مد‌نظرم را هم انتخاب کرده بودم. چند باری با خواهر بزرگترم به دانشگاه امیرکبیر رفتم و در همایش‌های تعیین رشته هم شرکت کردم و خیلی با‌اطمینان در مسیر ریاضی قدم گذاشتم. همچنین در این مسیر، مریم میرزاخانی برای من و همکلاسی‌هایم اسطوره‌ی بزرگی بودند.