فارسی

از وقتی به یاد دارم هر بار کسی می‌پرسید دوست داری چه‌کاره شوی، می‌گفتم معلم. از مدرسه که برمی‌گشتم، روی دیوار حیاط، هر‌چه را آن روز در کلاس یاد گرفته بودم برای دوست‌های خیالی‌ام توضیح می‌دادم. یکی از دستاوردهای مهم من پس از فراغت از ۱۲ سال تحصیل در مدرسه، مهارت مشاهده‌گری بود؛ از بس‌که همیشه نگاهم خیره و ذهنم متمرکز رفتارها و نحوه‌ی تدریس معلم‌هایم بود. پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، برای معلم شدن مصمم‌تر گام برداشتم. هر روز کتاب‌ها و منابع مطالعاتی بیشتری را می‌خواندم تا دانش لازم را برای ورود به حوزه‌ی آموزش کودکان کسب کنم. چیزی‌ که همیشه برایم در مسیر تحصیل بچه‌ها مهم بود اما خودم آن را به ندرت تجربه می‌کردم و فقدانش را در سیستم آموزش رسمی می‌دیدم، تجربه‌ی یادگیری با لذت از طریق جست‌وجوگری و کشف بود. بنابراین وقتی معلم شدم، بستری را در کلاسم فراهم کردم تا بچه‌ها یادگیری همراه با لذت را بیش از هر چیز دیگری تجربه کنند. هشت سال است که وارد حوزه‌ی ادبیات و آموزش کودکان شده‌ام. چهارسال است که معلم هستم. در مدرسه به صورت رسمی مقطع اول ابتدایی را آموزش داده‌ام اما شاگردان پیش‌دبستان، دوم و سوم دبستان هم در زمینه‌ی فارسی و ریاضی داشته‌ام. سه سال ابتدای تدریسم در داخل کشور بوده و پس از آن به آلمان مهاجرت کرده و کارم را با سوادآموزی به کودکان دوزبانه ادامه داده‌ام.